یک وبلاگ مولف : ترسا و قیلوله اش
وبلاگ خوب پیدا کردن، کار سختی است. خوب، نه به معنای یک یا دو پست، به معنای داشتن فکر، سلیقه، ثبات، حرفی برای زدن، حرف کسی را ندزدیدن، به عکس و جوک سخیف متوسل نشدن، چاپلوسی نکردن، یکی به نعل و یکی به میخ نزدن و در حوزه هایی که شعور آدمی کم است، نرفتن.
ترسا و قیلوله اش، یک وبلاگ خوب است. نگارش در این وبلاگ سطح خوبی دارد و قلم، قوی است. هر چند وقتی وارد این وبلاگ می شوید عکس بالا سریعا ذهن را می دزدد، ولی کافی است خواننده ی ترسا باشید تا از آن به بعد، هر وقت وارد وبلاگش می شوید، با دیدن عکس بی اختیار لبخندی بزنید و بروید سراغ مطلب.
ترسا در حوزه هایی می نویسد که در آن نظر دارد، ندیده ام بیخود زبان درازی کند. اندازه مطلب دستش است. پست هایی دارد کوتاه در حد سه پاراگراف اما کاملا در مخ نفوذ می کند. به عبارت دیگر، ارزش واژه ها را می داند و به روده درازی متوسل نمی شود.
سلیقه ترسا خوب است، حداقل از دید من. کتاب خوب می خواند، موسیقی خوب گوش می کند، فیلم ببین تیری هم هست. کم می بینید وارد حوزه سیاست شود اما اگر شود، حرفش متین است. شوخی های جدی خوبی هم دارد که به دل می نشیند. به این نمونه نگاه کنید که درباره جنبش سبز است:
اگر قرار است مبارزه‌ی ما زندگی ما شود٬ مبارزه را نیز باید به سیاق خودمان زندگی کنیم؛ آن جور زندگی که به قامتمان بیاید و بتوان ادامه‌اش داد. زندگی کردن ما هم نه شبیه شعبان جعفری و طیب حاج‌رضایی است و نه شبیه ژان کلود وندام و جکی چان! من شخصن نمی‌خواهم به بی‌هدفی٬ بی‌برنامگی٬ سردرگمی٬ و ابن‌الوقتی که بیماری مزمن این حوالی ست به اسم مبارزه یا هر چیز دیگری دامن بزنم. زندگی‌های ما خود انباشت همین مشکلات و کاستی‌هاست و گویا وقتی مبارزه را زندگی می‌کنیم٬ مبارزه‌مان هم می‌شود آینه‌ی ضعف‌هامان؛ هم می‌شود باری به هر جهت و کم‌خاصیت.
و یا پست خوبی به نام عشق در مقیاس لوبیا پلو، که خیلی خوب و خواندنی و از قضا کوتاه است.
ترسا خصوصیات خوب دیگری هم دارد. وبلاگ خوان خوبی هم هست. «نو نوشته» های کنار وبلاگش پر از لینک های خوب است. سلیقه ی وبلاگی اش را هم می توانید در «خوش نوشته» ها ببینید. کامنت بدون جواب هم ندارد. صریح، رک و راست پاسخ می دهد و تک تک کامنت هایش را می خواند و جواب می دهد. اگر جهان واقعی اش منطبق با جهان مجازی اش باشد، رفیق فابریک خوبی از آب درمی آییم!
ترسا و قیلوله اش را از دست ندهید.
Painting In Red by Willem de Kooning
لویاتان 