مذاکره کننده ارشد نظام، شعبان بی مخ
ژنرال ديويد پتريوس چند وقت پيش گفته بود: حکومت ايران در حال تغيير از حکومت مذهبی و دينی به حکومت اوباش سالاری است. غير از ظاهر متلک وار اين حرف، حقيقتی در آن نهفته است که آزادی رکسانا صابری و بعد به تازه گی آزادی کلوتيلد ريس، آن را به شکلی ظريف تاييد می کند.
کلوتيلد ريس، به عنوان استاد به دانشگاه صنعتی اصفهان دعوت شده بود تا تدريس کند. حتی اگر قواعد معمول استخدامی درست پيش برود، درخواست کار ياد شده و مجوز اقامت و پروانه کار، بايد از سوی وزارت اطلاعات و وزارت خارجه تاييد شود. همه اين تاييد ها شده بود و خانم ريس هم کارش را شروع کرده بود. در ايران هم نه در جريان درگيری ها بازداشت شد و نه در حال گزارش کردن و عکس گرفتن. در فرودگاه بود و قرار بود از ايران خارج شود که دستگير شد و انتخاب شد تا در ميان آن همه دستگير شده، نور چشمی دوربين دادگاه تلويزيونی باشد.
خانم ريس به ۱۰ سال زندان محکوم شد. بعد حکمش به ۳۰۰ ميليون تومان جريمه نقدی تبديل شده و ايران را ترک کرد.
علی وکيلی راد، قاتل شاپور بختيار که به حبس ابد محکوم شده بود، در فرانسه بود. کاکاوند هم، قاچاقچی مامور نظام که قرار داشت تحريم های آمريکا را دور بزند و گير افتاد، قرار بود تحويل آمريکا شود. در جريان تبديل حکم خانم ريس از ده سال زندان به ۳۰۰ ميليون تومان پول نقد، هم کاکاوند به آمريکا بازگردانده نشد و هم وکيلی راد قرار شد به ايران بيايد. ريس به مانند يک قهرمان ملی و با هواپيمای اختصاصی دولت فرانسه به کاخ اليزه رفت. کاکاوند آزاد شد. وکيلی راد هم آمد.
يک مامور سابق سازمان اطلاعاتی فرانسه، DGSE هم در يک گفت وگو خبر داد خانم ريس ماموريت اطلاعاتی داشته و مامور به جمع آوری اطلاعات بوده است.
بيگناه های زيادی در ايران بدون هيچگونه محاکمه عادلانه اعدام می شوند. جوانانی که در سن نوجوانی مرتکب جرمی شده اند، آنقدر در زندان می مانند تا هيجده ساله شده و اعدام شوند. اما خانم ريس حکم ده سال حبس ابد را با تخفيف شديد عوض می کند. تا يک قاتل و يک قاچاقچی در قبالش آزاد شوند. اگر يک کفه ترازو قاچاقچی و يک قاتل باشد، کفه ديگر بايد جنس قيمتی باشد که اين قدر ارزشش را دارد.
مثال ديگر، رکسانا صابری. فرزند رضا صابری ايرانی و يک مادر ژاپنی و برادر يک افسر تفنگدار نيروی دريايی آمريکا. در دورانی که خبرنگاران خارجی برای حضور در ايران بايد مجوز و اقامت و همه چيز بگيرند، او توانست به راحتی خبرنگار آزاد باشد و با هرجا دلش می خواهد کار کند. وقتی هم اوضاع بيخ پيدا کرد، مذاکرات پشت پرده و آزادی و پرواز به سوی خارج.
اين جا اين قضيه حکومت اوباش چفت و جور می شود به ويژه وقتی قضيه سه کوهنورد آمريکايی را به آن اضافه کنيم. با اين حساب می توان گفت اين سه تن نه جاسوس هستند و نه خطايی مرتکب شده اند و از اين رو کالای خوبی برای تاخت زدن يا فروش نيستند.
همان حکومت اراذل و اوباش است که جاسوس را می گيرد، نه به فکر قانون است نه به فکر عدالت و نه به فکر دستگاه امنيتی و منافع ملی. مهره ای می گيرد که قابل فروش باشد و در مقابل و با دور زدن هرگونه فضای قانونی، حقوقی و ديپلماسی آن را معاوضه می کند.
از اين نقطه نظر، به واقع اين حکومت اراذل و اوباش است. اگر کشتار ندا و سهراب و امير جوادی فر و ديگران را در کنار زندان تاجزاده و ميردامادی و عرب سرخی و اعدام آرش و شيرين علم هولی را در يک طرف و از يک سو آزادی کلوتيلد ريس و رکسانا صابری و تاخت زدن با يک قاچاقچی و يک قاتل در کنار هم بگذاريم، بله. اين حکومت نه تنها رذل است که وقيح هم هست. هيچ اعتقادی هم ندارد و يک گروه مافيايی است. نه خدا دارد، نه دين، نه ايدئولوژی و نه اخلاق و نه اسلام ونه منافع و نه امنيت و نه قانون و نه ساختار.
اين جا منظور نه مخالفت با آزادی بيگناه است و نه مخالفتی با آزادی ريس و صابری. اعتراض اصلی به نبود قانون است. اگر قانون حاکم است، جاسوس بايد محاکمه شده و بهايش را بپردازد. اگر شهروند ايران در يک کشور بيخودی گرفتار شده، بايد نظام عرضه داشته و رايزنی کرده و آزادش کند. اما اين جا هيچ کدام از اين ها نيست. شعبان بی مخ است که دارد مذاکره می کند.
استقبال قهرمانانه از یک قاتل، مستندی عمومی و جهانی برای حمایت نظام اسلامی از تروریسم است.
اين ديپلماسی و قدرت مذاکره نيست، اين گروگانگيری و وحشيگری است.
طرح بالا، اثر دوست هنرمندم نیما نیلیان است که سپاسگزار همکاری و حوصله اش هستم. این جا می توانید این طرح را در اندازه بزرگتر ببینید.
برای مطالعه بیشتر پیشنهاد می شود:
این ویدیوی کوتاه هم دیدنی است. مربوط به زمانی که احمدی نژآد پیشنهاد مبادله را مطرح کرده بود و رییس جمهوری فرانسه به صراحت می گوید: یک دانشجو را در برابر یک قاتل (آدمکش) تاخت بزنیم؟ هیچ وقت.
آقای سارکوزی، ولی خود را در حد آدمکش ها پایین آوردید و یک آدمکش دادید و یک قاچاقچی، که یک جاسوس بگیرید. اگر کلوتیلد جاسوس نبود، چرا معاوضه؟ هیچ دادگاهی نمی توانست اگر او خطایی نکرده، او را محکوم کند. اگر هم یک قاتل و آدمکش گرفته اید و دادگاه او را به حبس ابد محکوم کرده، پس با این کار ظن را شدیدتر کردید نیکولا احمدی نژآد.
یک شعبان بی مخ دیگر هم در پاریس نشسته و مذاکره می کند گویا.
لویاتان 