احمدی نژآد پس از شادی صدر در مقام دوم
بدست KT
محمود احمدی نژاد به رغم تمام دروغ سرایی های رایجش، می تواند از یک نکته خوشحال و راضی باشد، منش و گفتاری که نه برازنده است که به آن فکر کرد، نه بر زبان آورد و نه ابراز کرد و نه آن را نقل کرد را به گفتار رایج تبدیل کرده است.
اگر دکتر سروش بتواند فاطمه رجبی وار بتازد، پس شادی صدر هم می تواند احمدی نژاد وارانه، فارغ از هرگونه عقل، خرد، اندیشه، دانش و بینش، به هم ببافد و توهین کند. محمود احمدی نژآد می گوید عقل کل است، همه چیز را می داند، از همه بهتر می داند و همه دروغ می گویند. شادی صدر هم می گوید از همه بهتر می داند، حقیقت همین است، هیچ جای در رو هم نمی گذارد.
شادی صدر در زمانی مطلب نوشت و چیزی گفت که چندین دستاورد عمده برایش به ارمغان می آرود و چند اعجاب. یکی این که هیچ کس در حمایت از آیت الله صدیقی بابت خرافات محضی که گفته بود، نمی توانست این گونه ماله کشی کند. حتی سخنگویان دولت و اعوان و انصار دولت نهم و دهم از سر تا ته که دروغ ساران دهر هستند، نمی توانستند جوابیه به این خوبی بنویسند. شادی صدر اگر وقت کرد، نقاشی بکشد که برایش آینده دارد. رحیم مشایی حتمن آن را می خرد.
شادی صدر شاید سعی کرده جنجالی باشد. جنجالی بودن (Provocative) بودن ایرادی ندارد اگر مبتنی بر واقعیت باشد. جنجالی بودن، یک روی شارلاتانیسم هم دارد که محمود احمدی نژآد و حالا شادی صدر خوب راه آن را یاد گرفته اند. می توان جنجالی بود و گفت برای مثال، ایران با اسراییل دشمن نیست، به این دلیل، به این دلیل تاریخی، یه این دلیل عقلی و به این برهان منطقی. نظریه جنگ تمدن های هانتینگتون، یه نظریه جنجالی بود اما چالشی عظیم به راه انداخت که بر اساس عقل و مدرک و تاریخ و موارد مستند بود.
اما راه افتادن و خزعبل گفتن، شاید به نظر جنجالی بیاید اما این گونه نیست. جنجال قرار است نکته ای را برساند و نه این که حماقت پراکنی کند. مطلب خانم صدر از دسته ی گفته هایی چون:« سران دنیا اندازه بزغاله فهم و شعور ندارند» است. احمدی نژاد تایید می کند که دنیا سران دارد، در تناقض گیر می کند، جدایشان نمی کند، بهشان فحش می دهد. بعد با افتخار التماس می کند و به بوش نامه نوشت و به اوباما نامه نوشته که مشکلش را حل کند. این یعنی شارلاتانیسم محض.
خانم صدر اما، با قاطعیتی مثال زدنی که فقط البته مثالش متاسفانه یا خوشبختانه محمود احمدی نژآد است، وارد مبحث خود شده است:
تا آن زمان که امیدوارم چندان دور نباشد، راستش من چندان فرقی بین حجتالاسلام صدیقی با هر یک از پسران تازهبالغ دیروز و مردان طرفدار حقوق بشر و حقوق زنان امروز نمیبینم؛ غیر از اینکه او دستکم در آنچه هست و آنچه میگوید، یکرو تر است.
اما از بلاهت خانم صدر که بگذریم، گویا نظریه ای در جامعه شناسی هست و درباره حرکت های اجتماعی که می گوید در مقطعی حرکت ها میان «چگونه رسیدن» و «دنبال چه بودن» سرگردان می شوند. خدا را شکر که خانم صدر هیچ کاره ی حقوق زنان هستند که اگر بودند، جایشان در کابینه دولت دهم بود.
اعجاز ایشان اما در زمان سنجی است. عموما ناراضیانی که به خارج از کشور می روند، از یک سمتی می افتند که بیشتر آن سمت، به خصومت نزدیک است و تلاش می کنند از فضایی که قبلن نداشته اند، استفاده کرده و راحت حرفشان را بزنند. خانم صدر اما از جایزه گرفتن های مختلف، به حمایت از امام جمعه ی تهران و خرافه پرستی اش افتاده است.
به هر حال، این قدر این نوشتار مضحک است که حتی نباید به آن جواب داد و یا حتی نباید به آن فکر کرد. با این نوشتار کسی از حقوق زنان روی نمی گرداند که حقوق بشر برای همه است و نه عده ای دگم اندیش. اما خانم صدر توانسته مقام اول را از احمدی نژآد و یک روزه بگیرد. تبریک یا تسلیت، با خودش. کدام را انتخاب می کند، معلوم نیست. اما برای این که مشخص باشد این حرف های مضحک شادی صدر چیزی کم از خرافه گویی امام جمعه ی تهران و گفته های بافتنی احمدی نژآد ندارد، خانم صدر شما هیچ حقی ندارید که گزافه گویی های خود را تعمیم دهید. هیچ حقی ندارید به جای همه قضاوت کنید، هیچ حقی ندارید همه را محکوم کنید و هیچ حقی ندارید این گونه حکم صادر کنید. ناسلامتی حقوق خوانده اید. بهتر است موارد خود را مدلل مطرح کنید، تاثیرش بیشتر است تا لیچار گویی.
خانم صدر، می توانید به نگارنده این وبلاگ فحش بدهید چون مذکر است. می توانید بیشتر فحش بدهید و اتهام ببندید چون تا به امروز با افتخار می گویم نه به کسی متلک انداخته ام نه مزاحم کسی شده ام تازه اگر موقعیتی این چنین بوده، کمک هم کرده ام و با هرگونه رفتار تبعیض آمیز مخالف بوده و خواهم بود. گفته های خانم صدر می گوید عقل را هیچگاه از یاد نبرید و هیچگاه افسار به دست این ساربانان جاهل ندهید.
احمدی نژآد، شادی صدر، پیوندتان مبارک.
طرج کاری است از دوست هنرمند و ارجمند، نیما نیلیان که با بزرگواری اجازه داد از این طرح در این مطلب استفاده شود.
اینم من نوشتم:
http://calabros.wordpress.com/2010/04/29/few_questions/
می بینم حتمن، مرسی
حق با توئه.. اگه می شد سوال ها رو مجزا نوشت بهتر بود.. اما نمی خواستم با سریالی کردن قضیه، این مسئله رو کش بدیم. همین جوری هم کلی آب و تاب بیخودی داده شده بش. فکرشو بکن هر وبلاگ نویسی دو تا پست در این باره بنویسه چه غوغایی میشه؟ 🙂
اصولا یکی از خصوصیات وبلاگستان ما اینه که توش بعضی چیزا زیادی گنده میشه.
خوب البته این توهین عمومی بود و به نظرم درست بود که تو مایه های مشت محکمی به دهان استکبار، واکنش داشته باشه، آما این بار مشت محکمی بر جهالت، بلاهت، حماقت، بی ادبی و دروغ. به نظرم درست بود در کل کما این که کسی اصلا بحث فکت نکرده این وسط، و بیشتر این جهالت و بی ادبی رو محکوم کردن که باز نشانه خوبی هست
متاسفانه این خانم اصلا حاضر نیست که قبول کند چه اشتباهی کرده است.
بعضی از افراد، نه شما، دارند خلط مبحث می کنند این توهین ایشان را با حقوق زنان.
ببینید کسی مخالف یا سد راه حقوق زنان نیست و اصلا بحث و صحبت بر سر حقوق زنان نیست، صحبت بر سر این است که ایشان دارند توهین می کنند به افراد بسیار زیادی؛ فارق از جنسیت شان و تفکرشان.
بنا و اساس یک بحث و انتقاد سالم توهین کردن نیست و احترام است. متاسفانه آقای دکتر کمانگیر گفتند کارتونی که نیلیان کشیده است ایجاد تنفر می کند در حالی که اینطور نیست، این خانم صدر هستند که دارند اساس فعالیت خودشان را در احقاق حق زنان با این حرکت تنفرانگیزشان زیر سوال می برند. نیلیان تنها به وظیفه و کار خودش یعنی کشیدن پرداخته است همانطور که پیش از این نیک آهنگ ده ها مرتبه با تمساح کشیدن ها و موارد زیاد دیگر اینکار را کرده بود (و آقای دکتر اصلا به هیچ کدام از کارتون های نیک آهنگ و دیگران اعتراضی نکرد. این یعنی اینکه دکتر سهوا یا عمدا دارد راه اشتباه می رود).
اگر جمهوری اسلامی در دهه 60 حکم دسته جمعی برای هزاران نفر صادر کرد اکنون در سال 2010 از سوی روشن فکران دارد حکمی برای صدها هزار انسان فارق از جنسیت شان صادر می شود.
شالوده جنبش زنان برابری است نه برابرتری! مرد برابر با زن ولی عملا دارد با رادیکالیزه شدن این جنبش حق مردان با توهین های بی شرمانه ضایع می شود. این مهم می طلبد که ما بیشتر دقت کنیم وگرنه باید تا چند دهه ی بعد گروه های زیر زمینی برای احقاق حق مردان تشکیل دهیم!
خواهش می کنم دقت کنید که من نمی گویم کسی متلک نگفت یا چه کرد یا مالید و غیره. بلکه حرف و لپ کلامم این است که هیچ قاتل و جنایتکاری حتی حکم برای صدها هزار نفر صادر نمی کند، اگر هم بکند این کار را با بدترین نوع توهین و بی احترامی نمی کند!
کلام آخر اما باید دقت کنید که احمدی نژاد فردی است که پس از شنیدن حرف هایش آدم کلی می خندد (قیافه اش را همین الان تصور کنید) و کلی باعث تفرج است ولی شادی صادر باعث نابودی اعصاب است. صدر حتی بلد نیست که چگونه تظاهر کند!
درست میگین. ولی احمدی نژآد کماکان رو اعصابه همه جوره، نمیشه خنده ازش درآورد، برای من همان منطق رو ایشون هم دنبال کرده. به ویژه که بعد از این همه اعتراض، گفته من آب در لانه مورچگان ریختم و باز موضع خودش رو تایید کرده.مث احمدی نژآد که بهش اعتراض کردن چرا هالوکاست نقض می کنی، گفت این دیپلماسی عمومیه، ما یه حرف زدیم یه سوال مطرح کردیم دنیا رو تکون دادیم. این هم از همون جنسه، متاسفانه
سلام دوست عزيز
خانم صدر حتي حاضر نشد بعد از اين همه انتقاد يک عذر خواهي کوچک کند.در هر صورت به نظر بنده ما دقيقا همون کاري رو کرديم که خانم صدر مي خواست يعني شادي صدر را آورديم در مرکز توجهات.
اما احتمالا اين مرکزيت به کوتاهي عمر پرخاش خواهد بود….
موفق باشيد و پيروز
به هر حال نمیشد با این توهین و افتراو بلاهت بی تفاوت بود
نوشته شما را مثل همیشه بادقت خواندم و نوشته شادی صدر را نیز بهمچنین ، صحبت های شما را کامل قبول دارم که لحن و طرز بیان و گفتار این خانم نه تنها بهیچ عنوان شایسته نیست بلکه از بد هم بدتر است ، و همچنین نوع دید ایشان را هم نمی پسندم، و همچنین که درمقام چه دفاعی این حرف ها را زده اند. اما شاید اگر به ریشه نوشته ایشان فکر کنیم ( هرچند تاکید می کنم که جای بیرون آوردن این ریشه اینجا و این موقعیت و با این گفتار نبود) می فهمیم که ناشی از برخورد نه همه و نه حتی دو سوم مردان سرزمین ما، بلکه شاید دو سوم از قشری خاص از مردان این دیار باشد. این مشکلی است که تمام زنان ایرانی حتی اگر در بهترین و بافرهنگ ترین خانواده ها هم بزرگ شده باشند از طریق جامعه مریض ( نمیدونم چند درصد) با اون روبرو هستند. بازهم می گویم اصلا این نوشته را در این شرایط و با این گفتار و سور عمومی که برای همه مردان زده نه تایید می کنم نه می پسندم، اما درد پشتش را که باعث نوشتنش شده است حس می کنم.
اما دقت داشته باشین بهترین و منطقی ترین نکته ها هم در خلال این گونه عرضه کردن، نه تنها پوچ و بی اثر می شود که نتیجه معکوس هم خواهد داشت
درود بر شما . عالی بود.
ارادت
جناب نگارنده، این ویدئو را ببینید شاید کمی خشم شادی صدر را بفهمید، شاید منصفتر بشوید در مقایسه کردنهایتان
من چیزی رو رد نکردم که شما برای من مدرک فرستادید. مشکل من زبان و منطق ناشایست هست که حق ترین حرف دنیا با این لحن از بین می رود چه برسد به این نوشته دولت دهمی
لحن برخاسته از خشم را باید جور دیگری تحلیل کرد قربان. می شود به این هم فکر کرد که آیا این خشم به جاست؟ آیا ناشی از یک درد و معضل واقعی است یا خیر؟ اگر مادر یک زندانی اعدام شده زمین و زمان را به فحش بکشد، شما همان قدر او را بی ادب می دانید که لات سر کوچه را که بی جهت به مردم فحش می دهد، یا سعی می کنید بفهمید حال او را؟ مقایسه لحن احمدی نژاد با لحن شادی صدر به همین اندازه نابجاست. همین
ایشون این نوشته رو که درباره این ویدئو ننوشتن که، درباره واکنش ها به گفته های امام جعه خرافه پرست تهران نوشتن. بعدش هم به جا بودن درد که این گونه لیچارگویی را توجیه نمی کند. فکر نمی کنم ایشون قصد داشتن کسی بفهمه حال ایشون را، مرد ستیزی و لیچار گویی و فحش پراکنی که غور نمی خواد. شما هم اگر می خواین به هر دلیلی از ایشون حمایت کنید، بحث دیگری است. این گونه ادبیات در هر شکل باشد نکوهیده است و احمدی نژاد وارانه
دقیقا مشکل همین بود که شما و دیگرانی که مثل شما به شادی حمله کردند اصل درد را یا به کلی مسکوت گذاشتند یا تقلیلش دادند به پنج درصد مردهای ایرانی. در حالی که زنان و دختران ایران دائما در معرض تجربه هایی نظیر آنچه در این ویدئو می بینید هستند، گیرم کمی خفیفتر . وای بر ما، وای بر شما.
حالا وای این جا بذل و بخشش نکنید لطفن
نوشتارشما جواب دوستی است که شاید حرف مرا در وحشت من از سرنگونی رژيم جمهوری اسلامی نفهمید
این رژیم هم مانند هر رژیم مستبد دیگر و یا مانند رژیم شاه افراد بی مایه و ذاتن دیکتاتور را قهرمان آزادی می نماید
با کسانی که در یک دیسکورس گیر افتاده اند و حاضر نیستند شرایط را درست ببینند، همین مسئله کم و بیش همه جا هست
نفهمیده اید و هرگز نخواهید فهمید
کاش شما هم از تعصب کور فاصله بگیرید و شرایط را درست درک کنید
[…] تشکیل داده و بیانیه و فتوا صادر می کنند و حتی در جمع خود فمینیست و کاریکاتوریست و البته خیلی ایست و ایسم دیگر هم دارند، […]
[…] و صدور حکم سنگین و بیرحمانه و غیرمنصفانه یادی بکنیم از مطلب معروفی که در آن ادعا شده بود مردان در بخشی از زندگی به تیکه […]